Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Η πλατφόρμα της κολάσεως: Μια αληθινή ιστορία και ένα μικρό σχόλιο...

Γράφει 
ο Γιάννης Ζουμπουλάκης     

πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ


Πώς τα γεγονότα του Deepwater Horizon, που προκάλεσαν μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές στον πλανήτη, μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο

Η πλατφόρμα της κολάσεως

Στις 10 Aπριλίου τoυ 2010, μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές του πλανήτη μας σημειώθηκε στον Κόλπο του Μεξικού. Εξαιτίας ενός τραγικού δυστυχήματος, η πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου Deepwater Horizon καταστράφηκε ολοσχερώς. Το Deepwater Horizon μετατράπηκε σε στάχτη μολύνοντας τον Ειρηνικό Ωκεανό αφού παραπάνω από 200 εκατομμύρια γαλόνια πετρελαίου υπολογίζεται ότι χύθηκαν στα νερά της περιοχής. Κατά τη διάρκεια  όμως εκείνης της εφιαλτικής ημέρας, κάποιοι εργάτες μπόρεσαν να ξεπεράσουν τις δυνατότητές τους και να αποδειχθούν σωτήρες των συνανθρώπων τους. Αυτούς είναι που τιμά η τελευταία ταινία του Πίτερ Μπεργκ«Deepwater Horizon» που από την περασμένη Πέμπτη προβάλλεται σε μεγάλο κύκλωμα αιθουσών της χώρας μας. Μια ταινία καταστροφής, τα θεμέλια της οποίας όμως δεν σχετίζονται στα εφέ αλλά βρίσκονται στο κοινωνικό υπόβαθρό της.

Το χρονικό της τραγωδίας
Το 2010, εκμισθωμένη από την British Petroleum, η ελβετική εταιρεία Deepwater Horizon έκανε διατρήσεις σε βάθος παραπάνω από 1.000 πόδια στο Μακόντο, σαράντα περίπου ναυτικά μίλια έξω από τις ακτές της Λουιζιάνας. Την ημέρα του δυστυχήματος και ενώ δεν είχαν γίνει όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι, το πλήρωμα βρέθηκε αντιμέτωπο με την απόλυτη φοβία κάθε εργαζομένου σε πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου - όχι μόνο στον Ειρηνικό αλλά οπουδήποτε: κοιλότητες ασταθούς μεθανίου προκάλεσαν δυνατή έκρηξη, με τους σωλήνες άντλησης πετρελαίου να εκσφενδονίζονται ανεξέλεγκτα, σαν όλμοι, στον αέρα. Παρότι η πλατφόρμα διέθετε συστήματα ασφαλείας μέσω των οποίων η έκρηξη μπορούσε να είχε αποφευχθεί, κανένα από αυτά τα συστήματα δεν λειτούργησε. Ανθρωποι βρέθηκαν εγκλωβισμένοι στη λάσπη και στη φωτιά. Από την αρχική έκρηξη σκοτώθηκαν 11 εργάτες ενώ δεκάδες τραυματίστηκαν σοβαρά και μεταφέρθηκαν στα νοσοκομεία σε κρίσιμη κατάσταση. Παραπάνω από 85 ημέρες κράτησε η καταστροφή, ενώ από τη δεύτερη κιόλας ημέρα τα συντρίμμια του Deepwater Horizon βρίσκονταν στον πάτο του βυθού. Ωστόσο, η ορμή του πηγαδιού πετρελαίου ήταν τέτοια που σύμφωνα με έρευνες της αμερικανικής κυβέρνησης χάθηκαν 4,9 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου.

Το άρθρο των «Times»
O σπόρος για το σενάριο της ταινίας του Πίτερ Μπεργκ που ακολούθησε λεπτό προς λεπτό τα γεγονότα εκείνης της ημέρας υπήρξε ένα άρθρο των «Times» της Νέας Υόρκης ονόματι «Deepwater Horizon's final hours». Το πολυσέλιδο άρθρο ήταν  αποτέλεσμα επιτόπιου ρεπορτάζ το οποίο έγινε από τους δημοσιογράφους Ντέιβιντ Μπάρστοου, Ντέιβιντ Ροντκαι Στέφανι Σολ. Οι δημοσιογράφοι εκτός άλλων έκαναν συνεντεύξεις με 21 από τους διασωθέντες, ενώ τους δόθηκαν επίσης ένορκες μαρτυρίες και έγγραφες καταθέσεις από άλλους. Αρχικώς, ο Μάθιου Σαντ, ένας από τους δύο σεναριογράφους (ο άλλος είναι οΜάθιου Μάικλ Κάρναχαν), δεν ήταν βέβαιος για το αν στο υλικό του ρεπορτάζ βρισκόταν «η καρδιά και η ψυχή» της ταινίας που η παραγωγή είχε στο μυαλό της. Βρήκε την καρδιά και την ψυχή της ταινίας μόνον όταν διάβασε τη συνέντευξη ενός από τα μέλη του πληρώματος, του τεχνικού Μάικ Γουίλιαμς, ο οποίος την ώρα που η πλατφόρμα φλεγόταν βρήκε το κουράγιο να πάρει την απόφαση και να βουτήξει μέσα στην πύρινη λαίλαπα προκειμένου να σώσει τους συνανθρώπους του. «Αυτό θα μπορούσε να γίνει μια πολύ σημαντική κινηματογραφική στιγμή βγαλμένη μέσα από την πραγματική ζωή» είπε ο Σαντ, ο οποίος όταν ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Γουίλιαμς είδε ότι είχε στα χέρια του μια ταινία...

Ο συνοδοιπόρος του θεατή
Ο Μάικ Γουίλιαμς, ή αλλιώς ο Μαρκ Γουόλμπεργκ που τον υποδύθηκε, είναι στην ουσία ο συνοδοιπόρος του θεατή κατά τη διάρκεια παρακολούθησης της ταινίας. Μέσα από τα μάτια του αντικρίζουμε την εξέλιξη της ιστορίας της αποφράδας εκείνης ημέρας. Την εποχή εκείνη (διότι αργότερα ο Γουίλιαμς εγκατέλειψε τη θάλασσα) ήταν ο υπεύθυνος των Ηλεκτρονικών Τεχνικών του Deepwater Horizon, ένας εκπρόσωπος της εργατικής τάξης, ο τύπος του ήρωα στον οποίο ο Μαρκ Γουόλμπεργκ (στενός συνεργάτης του Πίτερ Μπεργκ σε άλλες ταινίες) έχει ειδικευτεί. Ο ένας πλησίασε τον άλλον προτού τα γυρίσματα αρχίσουν, πέρασαν ατέλειωτες ώρες μαζί. «Ο Μαρκ Γουόλμπεργκ κουβαλά ένα σπάνιο είδος εντιμότητας και την πραγματική έννοια της ακεραιότητας του αφοσιωμένου εργάτη» είπε για τον ηθοποιό ο παραγωγός Λορέντζο Μποναβεντούρα. Ο ρεαλισμός υπήρξε στοιχείο πρωτεύουσας σημασίας στην ταινία και ο λόγος του Μάικ Γουίλιαμς ήταν το Α και το Ω. «Είχε κάθε δικαίωμα να εκφράσει τη γνώμη του αν κάτι δεν γινόταν σωστά. Ηταν ο τελευταίος άνθρωπος που βρέθηκε πάνω στην πλατφόρμα προτού καεί ολοσχερώς» είπε ο ηθοποιός για τον άνθρωπο που κλήθηκε να υποδυθεί.


Ρόλος-κλειδί όμως είναι και εκείνος που κρατά ο Κερτ Ράσελ, ένας ηθοποιός που έχει εξελιχθεί σε θαυμάσιο καρατερίστα και εδώ υποδύεται τον Τζίμι Χαρέλ, γνωστό ως Μίστερ Τζίμι, επικεφαλής εγκατάστασης της πλατφόρμας, ο οποίος έχει την ευθύνη για την ασφάλεια ολόκληρου το πληρώματος. Ο μίστερ Τζίμι θεωρεί οικογένειά του όλο το προσωπικό και δουλειά του είναι να έρχεται σε σύγκρουση με τα αφεντικά που υπηρετούν εκείνους που θέλουν να εκμεταλλευτούν την ακόρεστη ζήτηση του πλανήτη για όλο και περισσότερο πετρέλαιο.
Τα γυρίσματα και τα συμφέροντα
Τα γυρίσματα του «Deepwater Horizon» άρχισαν το καλοκαίρι του 2015 στη Νέα Ορλεάνη. Η παραγωγή θεώρησε σωστό η ταινία να γυριστεί στην περιοχή της ίδιας της κοινότητας η οποία επηρεάστηκε από τα γεγονότα. Για τις ανάγκες των γυρισμάτων προσελήφθησαν πρώην αλλά και νυν εργάτες της πετρελαϊκής βιομηχανίας.

Βεβαίως, ένα εξίσου ενδιαφέρον σημείο της ταινίας είναι η στάση των κολοσσιαίων εταιρειών. Η απληστία τους φαίνεται στο πρόσωπο του Τζον Μάλκοβιτς που υποδύεται τον εκπρόσωπο της BP Ντόναλντ Βιντρίν που στο ατελείωτο κυνήγι κέρδους κάνει το λάθος να αδιαφορήσει για την απόλυτη ασφάλεια των εργατών που μοχθούν πάνω στις πλατφόρμες άντλησης, βάζοντας έτσι σε κίνδυνο όχι μόνο τις ζωές τους αλλά και το οικολογικό σύστημα.

Είναι χαρακτηριστικός ο διάλογός του με τον κύριο Τζίμι, όταν ο δεύτερος αναρωτιέται «πώς είναι δυνατόν και μια εταιρεία 125 δισεκατομμυρίων δολαρίων να τσιγκουνεύεται έναν έλεγχο ασφαλείας των τσιμέντων κόστους μόλις 125.000 δολαρίων;».

«Για αυτόν ακριβώς τον λόγο είμαστε μια εταιρία 126 
(σ.σ. και όχι 125) δισεκατομμυρίων δολαρίων» είναι η απάντηση του Βιντρίν, ο οποίος αργότερα αντιμετώπισε την κατηγορία ανθρωποκτονίας για το συμβάν του Deepwater Horizon, αν και η κατηγορία εν συνεχεία αποσύρθηκε.

πότε & πού:

Η ταινία «Deepwater Horizon» προβάλλεται στις αίθουσες σε διανομή ODEON.




...................................................................................................

Σχόλιο:

Βλέποντας την ταινία, ευλογημένο μου...
..................................................................
...........................................................................
(warning! warning!
άγαμοι παπάδες και αθώοι  καλόγεροι, 
παρακαλώ, να μ η ν τη δούνε!
Περιέχει πεντέξι πλάνα  από συζυγικό σεξ
είπα να σας ενημερώσω
για μια καλή ταινία, 
αληθινής και τεράστιας οικολογικής καταστροφής
δεν είπα 
να σας πάρω πνευματικώς  και στο λαιμό μου, 
εκτός και κλείσετε τα μάτια σε κείνο το σημείο
μέχρι να τελειώσει, χι χι.. έτσι έκανα και γω στα νιάτα μου, 
τότε που ήμουν, ακόμη απονήρευτη  κι απάντρευτη!)

................................. ...............................
συνειδητοποίησα καλύτερα τι εννοεί ο κ. Robert Trivers 
στο βιβλίο του η "Η μωρία των ανοήτων",
που σου σχολίασα χτές, 
όταν γράφει ότι
αιτία για πάρα πολλά φρικαλέα ατυχήματα, 
αποτελεί η αυτοεξαπάτηση
και εξαπάτηση στις οποίες  αχαλίνωτα
και χάριν πρόσκαιρου κέρδους 
επιδιδόμαστε οι α-νόητοι άνθρωποι. 

Κατά τα άλλα, περιστεράκι μου,
εύχομαι να έχεις μια θαυμάσια ημέρα!

Ευανθία η Σαλογραία







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου