(η φωτό από το lifo.gr )
Γράφει ο Θανάσης Βαλτινός.
Τελικά, ο θείος μου ο Λιας είχε δίκιο όταν με λοιδορούσε:
" Τι θα πει, ρε, λογοτεχνία; Φρέσκος αέρας.
Να σκάψεις μπορείς; Να θερίσεις μπορείς; "
Πού να το φανταστεί ο καημένος ότι κυριολεκτούσε.
Φρέσκος αέρας.
Τα χέρια του, αργασμένα στις δουλειές της υπαίθρου,
το ηλιοκαμένο του πρόσωπο καθαρό
-όσο καθαρές ήταν και οι ιδέες του για τη ζωή.
Αυτά προ πολλών δεκαετιών.
Τώρα οι τρέχουσες αντιλήψεις έχουν αλλάξει.
Η λογοτεχνία ωστόσο εξακολουθεί να παραμένει φρέσκος αέρας.
Ο υπουργός παιδείας, ως ο πλέον αρμόδιος, το επιβεβαιώνει.
Με μια μπαλταδιά χωρίζει τις δυο εβδομαδιαίες ώρες ενασχόλησης με αυτήν
(την τρυφερή, ουράνια υπόθεση που καλλιεργεί, πλουτίζει, διευρύνει,
συχνά δίνει νόημα στις ζωούλες μας- και μυρώνει με το δικό της μυστικό τρόπο
τις ζωές των εφήβων της Γ Λυκείου)
και την εξισώνει με την "Ιστορία των Κοινωνικών Επιστημών".
Χασάπικη μέθοδος.
Το δάχτυλό μας δεν είναι αρκετά χοντρό για να κρυφθούμε
πίσω του.
Φαντάζομαι τα τάγματα ημιμαθών, ενίοτε φανατικών, ενίοτε τρομαλέων
δασκαλάκων , σε ρόλο ινστρούκτορα,
να μαγαρίζουν με μπαγιάτικο κακοχωνεμένο μαρξισμό
τα ωραία υγιή μυαλά αυτών
που ήσαν πάντα η τελευταία ελπίδα μας.
Θανάσης Βαλτινός- συγγραφέας - ακαδημαϊκός-
πηγή: εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ , Κυριακή 17 Μαϊου 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου