Πέμπτη 2 Απριλίου 2015

Ακόμη κι ένας άγιος ΔΕΝ μπορεί ν' αντιληφθεί όλους τους λόγους που συντρέχουν για να μας επισκεφθεί η θλίψη..





[ ...] Tα ιερά κείμενα μάς διδάσκουν

πως όλοι οι άγιοι του Θεού χωρίς καμιά εξαίρεση

τελείωσαν το επίγειο ταξίδι τους

βαδίζοντας " την στενή και τεθλιμμένη οδό" .

Η ζωή τους ήταν γεμάτη θλίψεις και στερήσεις (βλ. Εβρ.ιβ΄).

Αυτή ήταν η άποψη των αληθινών φίλων του Θεού για τις θλίψεις. 

Αυτή η στάση τους για τις θλίψεις που τους τύχαιναν

τους έκανε να συμπεριφέρονται με μεγάλη σοφία και αυταπάρνηση. 

Τις θλίψεις που τους έβρισκαν, ό,τι λογιών και αν ήσαν, 

τις δέχονταν  σαν κάτι που τους άξιζε, που τους έπρεπε.

(βλ. Αγίου Μάρκου του Ασκητού,
226 κεφάλαια Περί των οιομένων εξ έργων νόμου δικαιούσθαι, κεφ. 6).

Πίστευαν μ' όλη τους την ψυχή πως

άν δεν το επέτρεπε ο Θεός, 

αν δεν ήταν απαραίτητο δηλαδή για τις πνευματικές  ανάγκες τους,

δεν θα τους έβρισκε η θλίψη.

Το πρώτο που έκαναν με το που  τους έβρισκε κάποια στενοχώρια, 

ήταν να ομολογήσουν ότι την άξιζαν. 

Έψαχναν και πάντα έβρισκαν μέσα τους την αιτία της θλίψης.

Μόνο αν παρατηρούσαν πως η θλίψη τους
στεκόταν εμπόδιο
να ευαρεστήσουν στο Θεό, μόνο τότε
παρακαλούσαν με την προσευχή τους τον Κύριο
να τους απαλλάξει από αυτήν.

Και την εκπλήρωση ή μη εκπλήρωση του αιτήματός τους
την άφηναν στο θέλημα του Θεού.

Ποτέ δεν λογάριαζαν σωστή τη δική τους γνώμη
για τον πνευματικό σκοπό της θλίψης.

Η κρίση του ανθρώπου ποτέ δεν μπορεί να είναι απόλυτα σωστή. 

Γιατί ακόμη και ενός αγίου ανθρώπου η κρίση είναι περιορισμένη.

Δεν μπορεί να αντιληφθεί όλους τους λόγους
που συντρέχουν για να μας επισκεφθεί η θλίψη
όπως τ' αντιλαμβάνεται το μάτι του Θεού που τα βλέπει όλα.

Ο Θεός επιτρέπει να δοκιμάσουν τις θλίψεις ακόμα και οι δούλοι Του, οι εκλεκτοί Του.

Ο απόστολος Παύλος παρακάλεσε "τρις" τον Κύριο
για  να απομακρύνει τον πειρασμό που τον βρήκε , τον  "άγγελον σατάν", 
που τον εμπόδιζε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου. 

Κι ο Παύλος δεν εισακούστηκε
Η κρίση του Θεού εκείνη τη στιγμή ήταν διάφορη
από την κρίση του θεοπνεύστου αποστόλου (βλ. Β Κορινθ. 7-10) [...]

(Από το βιβλίο "Προσευχή και Πλάνη", 
Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ, 
μετάφραση Πέτρου Μπότση, σελ.114-115) 
...........................................................................................................
............................................................................................................

    Η ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΤΕΡΗ  ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΦΥΪΑ

  

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ (1888–1970)

πηγή:

11 σχόλια:

  1. "Η ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΦΥΪΑ..."
    όχι μόνο ανώτερη... αλλά και ασύγκριτα πιο δύσκολο έως και αδύνατο να την κατακτήσεις εάν είσαι ευφυής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Αθωότητα είναι ένας χυμός εκ των ποικίλων εκλεκτών χυμών του καρπού της Αγάπης.

      Ως εκ τούτου, ιδιοφυΐα δίχως αγάπη
      είναι - αυτο - καταστροφή.

      Διαγραφή
  2. @paracosmos

    Σοφά μιλάς Ελένη φιλτάτη.

    Επίσης τη χάνει την αθωότητά του ο άνθρωπος εάν είναι ηλίθιος με την έννοια που δίνει στην ηλιθιότητα ο Cipolla.

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Θεός είναι το "μάτι" των Αγίων.

    Οι κρίση τους είναι περιορισμένη, όταν είναι δική τους κρίση (διανοητική) και όχι του Θεού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τα "μάτια" παθαίνουν και μεγάλες μυωπίες και υπερμετρωπίες και καταρράχτες και διάφορα άλλα δεινά ...φιλ.12: 45 μ.μ.

    Δεν μπορείς να δια-κρίνεις εύκολα Πότε η κρίση- όρασή τους είναι δική τους και πότε εινα ΚΑΘΑΡΑ του Θεού.

    Γι αυτό η Ορθόδοξη Εκκλησία για μεγάλα και σοβαρά θεολογικά αλλά και πρακτικά ζητήματα βίου, αποφάνθηκε ΕΝ ΣΥΝΟΔΩ...λέγοντας " έδοξεν τω Αγίω Πνεύματι και ημίν" δηλαδή φάνηκε καλό στο Άγιο Πνεύμα και σε μας...

    Πάρα πολλοί σχιζοφρενείς ειδικά στις μέρες μας που περιμένουμε και τον ΑντιΧριστο, νομίζουν ότι ειναι ο Χριστός και ακούνε τις φωνές του Θεού ή "βλέπουν" το θελημά Του.

    - Μαμά μου φοβάμαι!
    - Χριστέ μου και Παναγία μου φύλαγεεεε!

    Φύλαγε από την πλάνη της Οίησης στην οποία πέφτουν όλοι οι..."θεοφώτιστοι" πλανεμένοι που παριστάνουν τους ΄"άγιους" και τους μεγάλους σύγχρονους διδασκάλους...

    ;-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνώ, υπάρχει μέγας κίνδυνος!

    Γι αυτό ας προσπαθούμε να μοιάσουμε τους Αγίους στην ακεραιότητα της καρδιάς και της συνείδησης,

    ώστε να είμαστε στην αντίληψη τους και αυτοί στη δική μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. εγώ βαρέθηκα τις θλίψεις χρυσαφένια μου...
    δεν θέλω ούτε χαρές ούτε θλίψεις...η μιά μέρα να διαδέχεται την άλλη μέχρι να πάμε στον Παράδεισο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ Γ.Ζ

      Αν βαρεθήκαμε τις θλίψεις μας,

      αυτό σήμαινει ότι δεν τις έχουμε αξιολογήσει κι εκτιμήσει σωστά.

      Αν δεν αναζητούμε τη χαρά της Ζωής, πώς θα πλησιάσουμε και θα ενωθούμε με τον Κύριο

      ο Οποίος είναι Χαρά Αναστάσιμη!

      Τόσο στις θλίψεις μας, όσο και τις χαρές μας,

      εκεί και ο Χριστός,

      συμπορεύεται μαζί μας.

      Διαγραφή
  7. @Γ.Ζ.
    οποία τιμή!!!
    οποία χαρά!!!
    ;-)
    Χαίρομαι που είσαι καλά και έλαβα νέα σου!
    Θα πας στα Ιεροσόλυμα φέτος;
    ............................................
    Θέλω να σε ρωτήσω αν είχες γνωρίσει τη γερόντισσα Ευπραξία την παλιά, που ήταν η υποτακτική του γ. Ιερωνύμου στην Αιγινα. Εσύ μου είχες πει ότι την ειχες γνωρίσει ή κάποιος άλλος και τα μπερδεύω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπά τώρα πιά Ιεροσόλυμα δεν μπορώ να πηγαίνω το Πάσχα όμως άν θέλει ο Θεός θα πάω μετά.
      Πέρυσι πήγα δύο φορές.
      Την Γ. Ευπραξία την παλαιά δεν την γνώρισα ...
      Καλό Πάσχα!

      Διαγραφή
  8. @Γ.Ζ.
    Καλή Ανάσταση ευλογημένο μου..
    Αν θες, στείλε μου με μέιλ ένα τηλ. να σε καλέσω να τα πούμε...
    Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή