Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Η αξέχαστη δασκάλα κυρία Βενετία στην Κυπαρισσία Μεσσηνίας. Κάπου χωμένη στο πλάνο και η Σαλο(γρ)νέα...

Περιστεράκι  μου 
στο ξεκούδουνο -εντελώς- μου ξεφύτρωσε αυτή η παλιά, μαθητική φωτό. 

Δεν μπορώ να το κρύψω. Συγκινήθηκα. 
...............................
Πώς πέρασαν τόσες δεκαετίες; Βαβαί!  Ως η ημέρα η εχθές...

;-)
Η φωτό τραβήχτηκε στην Δ Δημοτικού. 

Αν προλαβαίνεις- μια και θυμήθηκα σήμερα, χρόνους αρχαίους- 
κοίτα επίσης, την παλιότερη ...αντικαπνιστική μου ανάρτηση με τίτλο:

:-)
Σε ασπάζομαι και σου εύχομαι τα καλύτερα 

Σαλογραία 



15 σχόλια:

  1. Τα παιδικά μάτια την ζωή την πλάθουν διαφορετική, αγνή και ελπιδοφόρα.
    Όμορφη φωτογραφία. Η σεμνότητά σου από τότε ξεχώριζε.
    Δεν ξέρω αλλά για μένα το χθες ήταν πάντα καλύτερο από το σήμερα.
    Θυμάμαι αγαπητή μου κ. Εύα ότι κάποια χρονιά σε μια εκδρομή με το κατηχητικό, ένα παιδί μου έφερε μια φωτογραφία μ’ εμένα, που την έχει τραβήξει προ ετών ο αδελφός του, σε κάποια παρόμοια εκδρομή.
    Τον ρώτησα «πιο όμορφος ήμουν τότε ή τώρα;» και το παιδί μου απαντά «στην φωτογραφία είσθε πιο αγνός»
    Τότε συνειδητοποίησα ότι αυτό που μας γερνά το πρόσωπο και την ψυχή(;) είναι η αμαρτία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kαλημέρα αγαπητή Σαλογραία και σε όλους!Δεν μπορώ να βρω σε ποιά σειρά κάθεσαι στη φωτογραφία.Αυτές οι ασπρόμαυρες οι παλιές φωτο , δεν είχαν τη ζωηράδα της εγχρωμης.Έχω μιά φωτογραφία του πατρός Εφραίμ του Φιλοθείτη[νυν Αριζόνας]πριν 25 χρόνια.Είναι ακριβώς ίδιος με το σήμερα που είναι 83 χρονών περίπου.Ακριβώς,η νεανική καρδιά δημιουργείται από την καθαρότητα της μέσω Του Πνεύματος από τον αγώνα.
    Άσχετο..πάντως αγαπητή Σ έχω την εντύπωση πως είσαι στη φωτο το πιό αδύνατο παιδάκι επειδή εσύ είχες πει πως πάντοτε είσουν λιτή στο φαγητό.Λοιπόν,θα πεις σε ποιά σειρά είσαι στη φωτογραφία;πην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ω αγαητή Σαλογραία τώρα πρόσεξα πόσο μοιάζετε με τα παιδιά σου.Νομίζω ο Μάριος έρχεται λίγο πιό κοντά,δεν ξέρω..
    Καλό μεσημέρι!πην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Kαλημέρες Αναστάσιε φίλτατε
    και Πηνελοπάκι.

    Είχα σκοπό να σας παίξω: " βρες το βρες το... σαλαιογραιάκι- δεν θα το βρεις!"

    ;-) αλλά αφού σκάναρα τη φωτό και την ανέβασα, πρόσεξα ότι υπήρχε βελάκι που έδειχνε τη παλιοφάτσα μου.

    Το βελάκι είναι πάνω από κάτι κίτρινα γραμματα που γράφουν "Εύα".

    Δεν το πρόσεξες μάλλον.
    Και γω το πρόσεξα αφότου ανέβασα τη φωτό.

    Πηνελόπη μου
    είμαι το μισοκαθισμένο κοριτσάκι το πρώτο από αριστερά τής μπροστά σειράς που κοιτάει πέρα μακριά, βυθισμένο στις παιδικές του σκέψεις, χαχα...

    Καμία σχέση η μορφή η τότε με την τώρα. Εννοείται.

    Τώρα μόνο το μυτερό καπέλο στο κεφάλι και το σκουπόξυλο μου λείπει προκειμένου να ολοκληρωθεί η ...ωραία εικόνα μου...;-)

    Φοράω στη φωτό της παιδικής ηλικίας, ένα πλεχτούλι φτιαγμένο από τα χεράκια της μακαρίτισσας της μαμάς.
    Χρυσοχέραααα!

    -Μα να μην της μοιάσω καθόλου;
    Για ΟΝΟΜΑΑΑ!
    ;-(

    (έσβησα το παρόν σχόλιο και το ξανάγραψα)
    ......................................
    ΑΝΑΣΤΑΣΙΕ,

    αυτά που γράφεις περί αθωότητος, με εκφράζουν.

    Προσωπικά, βλέποντας φωτογραφίες της πεθεράς μου, απ' τη νεότητά της, μέχρι τα γεράματά της, έβρισκα την πεθερά μου στις γεροντικές της φωτογραφίες, ωραιότερη, ίσως ακριβώς διότι καθρεφτιζόταν στο πρόσωπό της, η πλούσια αγάπη της για όλους, και η πνευματική της αναφορά και αναζήτηση...

    Τέλος πάντων, εννοείται ότι αποδεικνύεται απολύτως υποκειμενικός ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύει ο καθένας μας την όποια λεκτική ή οπτική παράσταση.

    Όλα επαφίενται στην ΑΓΑΘΗ προαίρεση του αναγιγνώσκοντος.
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πηνελοπάκι
    καλά κατάλαβες. Ο Μάριος πήρε από μένα το βλέμμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τό σκηνικό κλέβει ὁ πιτσιρίκος μέ τό κουστουμάκι. Ὅλα τά λεφτά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κούμουλε πέτυχες διάνα!
    ;-)
    Ο πιτσιρίκος με το κουστουμάκι, ήταν γιος "καλής οικογενείας"από μεγαλύτερη πόλη.

    Και αστέρι μαθητής.
    "κουτσούρες πιτάγαν τα ματια τ'! "

    Δεν έμεινε πολύ στην Κυπαρισσία.
    Ίσως ένα χρόνο το πολύ.
    Μετά τον χάσαμε.
    Ελπίζω να ζει και να είναι καλά.
    Θυμάμαι και το όνομά του.
    Τον έλεγαν "Λεωνίδα Σουλαντίκα"!
    Αχ τι γέλια κάναμε με το "Σουλαντίκα".
    Μας φαινόταν περίεργο όνομα.
    Τώρα που το λέω, "βλαντίκα" μου θυμίζει αλλά τότε δεν ξέρω γιατί, με το όνομά του, πολύ διασκεδάζαμε.
    Μας είχε πει η καλή μας δασκάλα, ότι θα ερχόταν φωτογράφος για μια επίσημη φωτογράφιση, γι αυτό τον έντυσε η μαμά του -το Λεωνίδα- με κουστουμάκι και γραβατούλα.
    ;-)
    -Λεωνίδας Σουλαντίκας!
    Όνομα με προσωπικότητα!

    Εσύ που είσαι μεγάλο ψαχτήρι, θα μάθεις ποιος είναι και τι απόγινε; (Να ρωτήσουμε και κανάν ασφαλίτη, από αυτούς που μας παρακολουθούν ανελλιπώς, στην ανάγκη βρ' αδερφέ. Τι τούς έχουμε τους παρακολουθητές;)
    ;-)
    Εμείς, πάντως, χάσαμε τα ίχνη του Λεωνίδα, έκτοτε.
    Τον θυμήθηκα πάλι, χάρη στη φωτογραφία. Γελαστό,καλόψυχο, προκομένο και πανέξυπνο αγοράκι.
    Τυχερή η γυναίκα που θα το παντρεύτηκε!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. θα συμφωνήσω με την αλλαγή της όψης σε σχέση με την αμαρτία ή την αρετή. Μου το επεσήμανε πρώτη φορά κάποιος "άσχετος" με αυτά συνάδελφος, όταν μου είπε:
    -Η Τάδε είναι με τους παπάδες.
    -Και που το ξέρεις εσύ;
    -Έ, δεν βλέπεις τα μάτια της, το δείχνουν.

    Άνοιξα τα δικά μου μάτια διάπλατα τη επόμενη φορά που την είδα. Δεν μπόρεσα να καταλάβω τι ήταν αυτό ακριβώς που έκανε τη διαφορά, αλλά είχε δίκιο. Ήταν κάτι διαφορετικό. Και είχε δίκιο και για την κοπέλα. Ήταν με τους "παπάδες"...

    Έκτοτε το παρατηρώ καμμιά φορά και ελάχιστες φορές πέφτω έξω. Μάλιστα συμβαίνει και το αντίθετο: είναι επίσης έκδηλη -στα μάτια- η παρουσία της αμαρτίας. Της λίγο παραπάνω από το
    σύνηθες...
    Στέλιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Στέλιο μου
    Βασικά συμφωνώ μαζί σου.

    Όταν ήμουν κοπέλα, καταλάβαινα αμεσότερα τους ανθρώπους.
    Έβλεπα πρόσωπο και αντιλαμβανόμουν εσωτερική κατάσταση, με μεγάλη προσέγγιση.

    Ο γέρο Χρύσανθος Βρέτταρος, ο τότε, πνευματικός μου, είχε "φρίξει" μαζί μου.
    Και ο άντρας μου είχε "φρίξει" επίσης...
    ;-)
    Τώρα...
    με την ηλικία,έχασα το μπούσουλα, μπερδεύομαι, άσε που η υποκρισία όλων, έχει φτάσει σε υψηλότατα επίπεδα και πλέον κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τίποτε και για κανέναν.

    ΔΕΝ είναι εξάλλου δουλειά μας να κρίνουμε την ψυχή κανενός.

    Ούτε καν τη δική μας ψυχή δεν μπορούμε να κρίνουμε και να αξιολογήσουμε.

    Η κρίση ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ του άλλου προσώπου, είναι ΜΟΝΟ του Θεού. Ανήκει ΜΟΝΟ σε κείνον.

    Ε.

    Εμείς όφείλουμε μόνο την κατά δύναμη ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ προς τον πλησίον και την δυσεύρετη πια αγάπη, στην ΠΡΑΞΗ...

    και πράξη ΔΕΝ είναι μόνο η φαρισαΊκή προσευχή, όπως διατείνονται μερικοί ρασοφόροι ιδιαίτερα, που παραμυθιάζουν τον εαυτόν τους προκειμένου να εξαπατούν δια της Χριστολογίας, εαυτούς και αλλήλους...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εγώ πάλι σαν το βούρλο ήμουν πάντα.Ό,τι χειρότερο υπήρχε πάνω του έπεφτα!Μετά παντρεύτηκα και εκτίμησα όλα τα καθάρματα που είχα γνωρίσει!Χαχα!(ακούω την παντόφλα της πρεσβυτέρας να σχίζει τον αέρα).Μετά από 3 μέρες πυρετό μη περιμένετε σοβαρότερο σχόλιο!
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ;-)
    παπα-Κώστα μου
    Περαστικά σου!
    Έχεις μεγάλη πλάκα, θα το ξαναπώ!
    Είδες για να μην τρως σουπίτσες με σκόρδο, που σου έλεγε η μανούλα;
    Το σκόρδο τα ξορκίζει ΟΛΑ τα παγανάααα!
    ;-)
    ................
    Το χάρισμα της πετυχημένης κρίσης για τα πρόσωπα( δεν αναφέρομαι σε παντρειές, γενικότερα αναφέρομαι) δεν τον διαθέτουν ανεπτυγμένο οι περισσότεροι άντρες-είναι αλήθεια.

    Μη στενοχωριέσαι, όμως γι αυτό.
    Ο Θεός αναπληρώνει και προστατεύει...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ποιός ξέρει από πέτρες στα νεφρά να μου πει κανένα πρακτικο;[εκτός αντιβίωσης καθώς είμαι αλλεργική]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλημέρα φιλενάδα!
    ;-)
    δυστυχώς δεν γνωρίζω τίποτε πρακτικό, αλλά μπορώ να ρωτήσω έναν πολύ διαβασμένο φίλο δάσκαλο που θεραπεύει έως και καρκίνους με χορήγηση πρακτικών και βιταμινών!

    Αυτός μπορεί να γνωρίζει κάτι παραπάνω.
    Δεν τα μαρτυράνε, βλέπεις, όλα, οι ρουφιάνες οι φαρμακευτικές εταιρείες, σε μας- τα μόμπιλα!
    ;-)

    Προς το παρόν, μακριά από κρέας, μακριά από χόρτα και τσάι...

    (οι Ινδοί που πίνουν πολύ τσάι, είναι πρώτοι παγκοσμίως, από πέτρες στα νεφρά λόγω των αφθόνων οξαλικών αλάτων που περιέχει το τσάι)

    ... μακριά και από αλκοόλ.

    Πίνε με πάθος νερό!
    ;-)
    Είναι και το άριστο, φυσικό καλλυντικό, για την επιδερμίδα.

    Την προστατεύει από αφυδάτωση, επομένως και από ρυτίδες πρόωρες, αν και συ έχεις DNA, Βουγιουκλάκης, καλέ!

    ;-)

    Μακριά και από κάπνισμα( αν καπνίζεις, δεν ξέρω)

    Το άφθονο νερό τροποποιεί την υδροδυναμική του σώματος και έτσι καθυστερούν σχετικά οι κρύσταλλοι των πετρών, να σχηματιστούν στα νεφρά.

    Τα υγρά που πιέζουν (λόγω της άφθονης λήψης ύδατος)επιθυμώντας να αποβληθούν, δεν αφήνουν στους κρυστάλλους αρκετό χρόνο προκειμένου να αθροιστούν σε καταστροφική συσσωμάτωση πέτρας.

    Όταν θα μάθω κάτι πρακτικό, επί του θέματος, εδώ κάτω από αυτή την ανάρτηση, θα σου γράψω σχετικά.

    Χαίρε πάντοτε!
    ............
    παπα-Κώστα μου
    πώς είσαι από υγεία;
    Εύχομαι να έχεις γίνει περδίκι!
    ................
    Καλημέρες πολλές σε όλους, πάντα με αγάπη.

    Ευχηθείτε, ανάψτε σας παρακαλώ, ένα κεράκι, υπέρ αναπαύσεως της ψυχής Ευανθίας Σ. δασκάλας από περιοχή Θεσσαλονίκης, ετών 44...

    Αφησε τρία τέκνα και έναν σύζυγο σε συντριπτικό σοκ, από την αιφνίδια απώλειά της.

    Δεν θα το συζητήσω περισσότερο.

    Σας ασπάζομαι εν αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κάθε πρωί ένα ποτήρι νερό με στυμένο λεμόνι.Κατά τη διάρκεια της μέρας ένα ή δυο φλιτζάνια τσάι με λεμόνι.Κάνει και το κουτάκι που πουλάνε στα σούπερ μάρκετ με έτοιμο τσάι με λεμόνι.Μαύρο τσάι.Πέτρα στα νεφρά κατέβαζα κι εγώ.Καλά είμαι.Μέχρι και προπονήσεις ξανακάνω(κατ'οίκον).Ο Θεός να την αναπαύσει τη γυναίκα.
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. παπα-Κώστα μου

    ο μακαρίτης μέγας ιατρός της αφαρμάκου ιατρικής Ευθυμιάδης, του οποίου κάποτε ένα βιβλιαράκι έπεσε στα χεράκια μου ανέφερε ότι το τοπ για την υγεία καταπότι, είναι ΧΛΙΑΡΟ νερό με λίγο μέλι και φρέσκο χυμό λεμονιού, να το πίνει κάποιος ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ, νηστικός. Το καταπότι το αποκαλούσε υδρόμελι.
    Το συνηθίζουν το υδρόμελι, και οι Ρώσοι, έμαθα πρόσφατα.

    Το τσάι μέχρι δυο φλ. είναι εντάξει.

    Παραπάνω, φτιάχνει πετρούλες σε όσους έχουν την ΤΑΣΗ για πέτρες στα νεφρά-επειδή ΔΕΝ έχουν όλοι οι άνθρωποι την τάση.

    Οι άνθρωποι χωρίζονται σε stone formers και σε stone non formers που λένε και οι επιστήμονες.

    Δηλαδή σε ανθρώπους που έχουν εγγενώς την τάση για σχηματισμό ουρολίθων, και σε ανθρώπους που δεν έχουν την τάση.

    Για τη χολολιθίαση ισχύουν άλλα, λένε οι ειδικοι.
    ....................
    Ας την αναπαύσει...
    Έχω πολλές και καλές ελπίδες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή