Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Ακύλας και Πρίσκιλλα

Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα















Περιστεράκι μου

Σου παραθέτω, ένα κείμενο του πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα,  που βρήκα απόψε τυχαία και που νομίζω ότι δίνει αφορμή για  ευλογημένες   σκέψεις.

Ξημερώνει  Ψυχοσάββατο...

Ας προσευχηθούμε με αγάπη για όλους, τους προαπελθόντες πατέρες και αδελφούς και συναγωνιστές στον Καλόν Αγώνα -υπέρ Πίστεως και Αληθείας Ιησού, του Κυρίου μας...

Σε φιλώ τρεις φορές και σου ακουμπώ στο τραπέζι  της  ψυχής,  μια γλυκιά -σα γαλατόπιτα  -

"Καληνύχτα"!

Σαλογραία
........................................................................................................................

13 Φεβρουαρίου
Ακύλας και Πρίσκιλλα

Οι Απόστολοι Ακύλας και Πρίσκιλλα ήσαν ένα ευλογημένο ανδρόγυνο.
Κατάγονταν από τον Πόντο και κατοικούσαν στην Κόρινθο.
Ήσαν και οι δύο σκηνοποιοί στο επάγγελμα και είχαν την μεγάλη ευλογία στην ζωή τους να γνωριστούν με τον Απόστολο Παύλο, όταν εκείνος πήγε στην Κόρινθο.
Τον φιλοξένησαν στο σπίτι τους και εργάζονταν μαζί, αφού ήσαν ομότεχνοι.

Όπως είναι γνωστόν ο Απόστολος των Εθνών για να εξασφαλίζη τα καθημερινά έξοδά του και να μην επιβαρύνη κανέναν, ασκούσε το επάγγελμα του σκηνοποιού.
Οι άγιοι Ακύλας και Πρίσκιλλα συνδέθηκαν μαζί του και έγιναν έμπιστοι φίλοι και συνεργάτες του. Ήταν γι’ αυτούς απλανής διδάσκαλος και φωτισμένος πνευματικός Πατέρας.
Το ότι δεν είχαν σαρκικά παιδιά τούς διευκόλυνε, σίγουρα, στις μετακινήσεις τους και τούς έδωσε την δυνατότητα να τον ακολουθήσουν σε διάφορες περιοδείες του.
 Τον διακονούσαν και συγχρόνως τρέφονταν με τα ζωήρρυτα νάματα της θεόπνευστης διδασκαλίας του.
Σε μερικές επιστολές του, όπως στην Α' προς Κορινθίους και στην Β' προς Τιμόθεον, τούς στέλλει χαιρετισμούς.
Στην προς Ρωμαίους επιστολή του τούς επαινεί και τούς ευχαριστεί ο ίδιος προσωπικά, αλλά και εκ μέρους των κατά τόπους Εκκλησιών, για την αυταπάρνηση και την ανιδοτελή τους αγάπη.

 «Χαιρετήστε την Πρίσκιλλαν και τον Ακύλαν, τούς συνεργάτας μου εν Χριστώ Ιησού, οι οποίοι χάριν της ζωής μου εκινδύνευσαν να αποκεφαλισθούν και τούς οποίους όχι μόνον εγώ ευχαριστώ, αλλά και όλαι αι Εκκλησίαι των εθνών» (κεφ. ιστ', 3-4).

Μελετώντας τις Πράξεις των Αποστόλων, που συνέγραψε ο Ευαγγελιστής Λουκάς, τούς βλέπουμε μαζί με τον Απόστολο Παύλο στην Συρία και κατόπιν στην Έφεσο.

Μάλιστα στην Έφεσο συναντήθηκαν με τον Απολλώ, τον οποίον επήραν κοντά τους και του ανέπτυξαν ακριβέστερα την «οδόν του Θεού».

Ο Απολλώ ήταν φλογερός κήρυκας του Ευαγγελίου, αλλά δεν γνώριζε τα περί της ελεύσεως του Αγίου Πνεύματατος, «δι’ επιθέσεως των χειρών των Αποστόλων», στους βαπτιζομένους.
Αυτός εγνώριζε μόνον το βάπτισμα του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, το οποίο όμως ήταν βάπτισμα μετανοίας.

Λαμβάνοντας αφορμή από τον βίο και την πολιτεία του αγίου αυτού ανδρογύνου πολλά μπορούμε να αναπτύξουμε. Περιοριζόμαστε όμως στα παρακάτω:

Πρώτον, το γεγονός ότι δεν είχαν αποκτήσει παιδιά δεν έπαιξε αρνητικό ρόλο στην ζωή τους και δεν στάθηκε ικανό να παγώση την αγάπη τους και να ψυχράνη τις μεταξύ τους σχέσεις, όπως συμβαίνει, δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις.

Και τούτο γιατί η ποιότητα της αγάπης τους ήταν τέτοια, που δεν ήταν δυνατόν να επηρεασθή από αυτό το γεγονός.

Ήταν αληθινή αγάπη, ανιδιοτελής και όχι σαρκική και εμπαθής.

Αγαπούσαν και οι δύο τον Θεό και αυτή η αγάπη τούς ένωνε και μεταξύ τους.

Το γεγονός ότι δεν τεκνοποίησαν το είδαν σαν θέλημα του Θεού και έκαναν υπακοή, διατηρούντες έτσι την εσωτερική ειρήνη και την ενότητα μεταξύ τους.



Βέβαια, τα παιδιά είναι καρπός της συζυγίας και η απουσία τους, δημιουργεί ίσως κάποια προβλήματα.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η παρουσία των παιδιών στον γάμο είναι χωρίς προβλήματα.

Πρέπει να συνειδητοποιηθή από τούς συζύγους ότι τα παιδιά είναι καρπός και όχι σκοπός του γάμου.
Γιατί σκοπός του κατά Χριστόν γάμου, όπως και της κατά Χριστόν παρθενίας, είναι η θέωση, η σωτηρία της ψυχής.
Ο γάμος, όπως και η παρθενία είναι δύο δρόμοι που οδηγούν στο ίδιο τέλος.

Όταν τίθεται η τεκνοποια ως ο σκοπός του γάμου, τότε είναι φυσικόν στην αντίθετη περίπτωση να υπάρχη απογοήτευση με όλα τα επακόλουθα.

Εάν θεωρείται πρόβλημα και δοκιμασία η απουσία των παιδιών στον γάμο, η παρουσία και η ανατροφή τους είναι στην πραγματικότητα γολγοθάς και σταυρός.

Η αποδοχή του θελήματος του Θεού, σε κάθε περίπτωση, διασφαλίζει την εσωτερική ειρήνη και την ενότητα μεταξύ των συζύγων.

 Η ανιδιοτελής προσφορά και η διακονία προς τούς «ελαχίστους αδελφούς του Χριστού», συμβάλλει τα μέγιστα στην απόκτηση εσωτερικής πληρότητος.

Δεύτερον, το ότι δέχονταν την καθοδήγηση και τις συμβουλές του Αποστόλου Παύλου στα διάφορα προβλήματα που αναφύονταν στις μεταξύ τους σχέσεις, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να διασφαλίζεται η μεταξύ τους ενότητα και να αυξάνη η αγάπη.

Και αυτό είναι πολύ σημαντικό, το να μη φθίνη, δηλαδή, και να ξεθωριάζη η αγάπη με το πέρασμα του χρόνου, αλλά αντίθετα να αυξάνεται και να δυναμώνη.

Τό να έχουν οι σύζυγοι πνευματικό Πατέρα και να τον συμβουλεύονται, αυτό δεν δεσμεύει την ελευθερία τους. Αντίθετα, μάλιστα, την διασφαλίζει και τούς βοηθά να αποφεύγουν τα μεγαλύτερα και σοβαρότερα λάθη και να φθάνουν στην, κατά το δυνατόν, ορθότερη λύση των διαφόρων προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν, κατά καιρούς, στην ζωή τους.

Ο πνευματικός Πατέρας έχει την δυνατότητα να βοηθά ουσιαστικά, επειδή το κάνει με τον φωτισμό του Θεού, αλλά και επειδή είναι έξω από το πρόβλημα και γι’ αυτό έχει την δυνατότητα να βλέπη τα πράγματα καθαρότερα και να τα αντιμετωπίζη με νηφαλιότητα και ψυχραιμία.




Κατά την διάρκεια του μυστηρίου του γάμου, όταν ψάλλεται ο «χορός του Ησαΐα», ο Ιερεύς προπορεύεται των Νεονύμφων κρατώντας στα χέρια του το Ευαγγέλιο.

Αυτό σημαίνει ότι ο Ιερεύς, ως πνευματικός Πατέρας, πρέπει να προπορεύεται και οι νεόνυμφοι να τον ακολουθούν, δηλαδή να τον συμβουλεύονται και να τον υπακούουν.

Και, βέβαια, αυτός θα πρέπη να τούς καθοδηγή όχι βάσει δικών του σκέψεων και στοχασμών, αλλά σύμφωνα με το πνεύμα του ιερού Ευαγγελίου.



Τα λόγια του Αποστόλου Παύλου για τούς αγίους Ακύλα και Πρίσκιλλα: «χάριν της ζωής μου εκινδύνευσαν να αποκεφαλισθούν», φανερώνουν το μεγαλείο της ψυχής των Αγίων, τον τρόπο της ζωής τους και την ποιότητα της αγάπης τους, που δοκιμάστηκε και άντεξε στις πιο αντίξοες συνθήκες και που με το πέρασμα του χρόνου αυξανόταν συνεχώς και δυνάμωνε.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2002
http://www.parembasis.gr/2002/02_02_06.htm






12 σχόλια:

  1. Καλημέρα σε Όλους μας Ευλογημένη η Νέα Ημέρα Ενδιαφέρον το Κείμενο Ειδικά για αυτούς που Έχουνε Έγαμη Ζωή. Οι Άγιοι Ακύλας και Πρισκίλλα είναι Πρότυπο Συζυγίας Πρότυπων Συζύγων.Φιλιά από τις Όμορφες Κυκλάδες μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα αγαπημένο...
    Μάζεψε χρυσή λιακάδα μαζί με γαλάζια αρμύρα της θάλασσας και για μάς...
    Σε ποιον ευλογημένο τόπο είσαι ακριβώς;
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια σου Σαλογραία μου Εγώ Είμαι Πάλι η Ανώνυμη που σε Καλημερισα το Πρωί.Από Ίο Συννεφιά σήμερα αλλά είναι Ωραία.Εάν Φτιάξει ο Καιρός θα σου Μαζέψω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι είναι Αυτό Αγαπητή? Δεν το Έπιασα! Δεν Πειράζει Καλλίτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα ία , καλέ, είναι λουλουδάκια...ονομαστική το ίον
    δηλαδή ο μενεξές, η βιολέτα...,
    ίον το τρίχρουν,κοινώς, πανσές...
    ιοειδής είναι ο σκοτεινογάλαζος, ο έχων το χρώμα του ίου , ιοστέφανος , ο φέρων στέφανον εξ ίων , ιοστεφής...κλπ απο λεξικό νέας Ελληνικής Σταματάκου..
    ;-)
    φιλιάααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εξ ου (Ίον) και το σήμα της γνωστής σοκολατοβιομηχανίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ναι, ναι, η ΊΟΝ αμυγδάλου ήταν από τις λατρεμένες μου αρχαίες σοκολάτες...κάποτε είχε η τυφλεόραση και μια μανική γιαγιά με τις ΙΟΝ, Θε μου Θε μου, τρελή πλάκααα!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητή Σαλογραία,

    Είχα την εντύπωση ως ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα ήταν συγγενείς του Αποστόλου Παύλου. Μάλλον κάνω λάθος, έτσι;

    Και τα ονόματα σαν ρωμαϊκά μοιάζουν.

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Παναγιώτη
    Καλησπέρα και ευχαριστώ για την πνευματική συμπαράσταση. Ελήφθη!
    Ακύλας στα λατινικά, αν δεν κάνω λάθος σημαίνει αετός.
    Πρίσκιλλα δεν ξέρω δεν το έχω ψάξει, και όχι, δεν πρέπει να ήταν συγγενείς του μεγάλου Αποστόλου.
    Γνωρίστηκαν μάλλον στην εβραϊκή συναγωγης της Κορίνθου, όπου σύχναζε για περίπου δυο χρόνια ο μέγας Απόστολος, πριν κάνει την εις Χριστόν ομολογία του.
    Ηταν σιωπηλός ακροατής υποθέτω μέχρι τότε...
    Σύχναζε εκεί, τον αγάπησαν-εκτίμησαν-θαύμασαν, στα δυο χρόνια της επικοινωνίας, και όταν έκανε ανοιχτά το κήρυγμά του εις Χριστόν, τον ακολούθησαν πολλοί, ανάμεσα στους οποίους και το ευλογημένο ζευγάρι.
    Αυτά είχα διαβάσει παλιότερα, αν δε θυμάμαι καλά, ας με διορθώσει κάποιος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δέν ήταν συγγενείς κατα σάρκα αλλά κατα Πνεύμα!Ο Ακύλας είναι απο τον Πόντο!Και όταν ο Απ.Παύλος μας πήγε στην Κόρινθο τους γνώρισε εκεί λόγω της κοινής τέχνης τους!Το ζευγάρι εκδιώχθηκε απο την Ρώμη επι Κλαύδιου!Ενώ τον Απολλώ τον άκουσαν τί προικισμένος ρήτορας ήταν και τον πήραν κοντά τους και του εξέθεσαν την οδό του Θεού με ακρίβεια!!!(Πράξ.Αποστόλων 18κεφ.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Παναή
    σημασία έχει ο ζήλος ο ένθεος και η αστείρευτη αγάπη τους και συμπαράσταση προς τον Απόστολο Παύλο...
    Ο Απολλώ υπήρξε ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΣ.
    Προηγείται πάντα Η ΑΓΑΘΗ ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ και ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ η δύναμη των λογικών επιχειρημάτων.
    Χωρίς ΑΓΑΘΗ ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ, Ο ΘΕΟΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕ ΝΑ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΕΙ ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΩΣ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή