Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Ανάγκη τελειώσεως(ποίηση) Ν. Καυκιός



Εγκατέλειψε τον παλαιό του εαυτό

όπως το φίδι το παλιό του δέρμα.

Πήρε τη μορφή του Αγγέλου
όπως το σκουλήκι τη μορφή της πεταλούδας.

Γέννησε την αγάπη όπως
η έγκυος το παιδί της.

Κατέβηκε μέσα του η Αγία Ταπείνωση
όπως το γάλα στους μαστούς της λεχώνας.

Δεν μπόρεσε να ξεφύγει
απ' την Αλήθεια.

Τελέστηκε μέσα του ο αγιασμός.

Τον καταδίωξε το έλεος

και τον ανάγκασε να γίνει όλος φως.

Νικήτας Καυκιός


Πηγή:Τρελογιάνης

25 σχόλια:

  1. Τέλειο. Διδακτικό Κείμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με συγκίνησε και μένα αγαπημένο μου των 3:28,
    που δεν προλαβαίνω να ανεβάσω ανάρτηση και αμέσως με εμψυχώνεις με μια ευγενική σου λέξη...
    Είσαι πάνω από τον υπολογιστή σε εικοσιτετράωρη βάση άραγε;
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η τελείωση είναι η φυσική κατάσταση του ανθρώπου ...Έτσι πλάστηκε και εκεί πρέπει να επιστρέψει .Όλα τα άλλα είναι παρα φυσιν...Όπως ψάλλουμε και στην ακολουθία του εσπερινού ..."Τὸ ἔλεός σου, Κύριε, καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου"...Αμην .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χμ, εμένα πάλι, γιατί μου φαίνεται λίγο "εγωιστικό";

    να με συγχωρήσετε...

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπημένε Παναγιώτη
    δεν είναι υποχρεωτικό απέναντι στο ίδιο ερέθισμα, να έχουμε όλοι τις παρόμοιες σκέψεις και συναισθήματα...

    Έχεις όλο το δικαίωμα να το δεις το κείμενο, όπως νομίζεις...δεν επιθυμώ να αναλύσω τους λόγους.

    Εσύ μόνο θα μπορούσες να το κάνεις για σένα, αν σε ενδιέφερε ιδιαίτερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "εγκατέλειψε τον παλαιό του εαυτό"

    όλη η ομορφιά του ποιήματος είναι εδώ

    όλα τα άλλα του τα έδωσε ο Κύριος.

    κατά την φτωχή μου γνώμη έπρεπε να φαίνεται στους στίχους ότι ο Κύριος τον αγάπησε πριν ο ίδιος βρεί τον Κύριο. (Η παραδοχή αυτή είναι στην πράξη ευχαριστία).

    Το Έλεος του Κυρίου δεν έχει μέτρο. Αυτό τα κάνει όλα. (...με λίγα λόγια το πρόβλημά μου είναι οι ρηματικοί τύποι "πήρε", "γέννησε", "κατέβηκε" "τελέστηκε" αν και το τελευταίο το χρησιμοποιεί ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης)

    και πάλι να με συγχωρείτε

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παναγιώτη
    μου αρέσει ο σεμνός και λεπτός τρόπος με τον οποίο μας βάζεις στη δική σου οπτική...πραγματικά δεν το είχα σκεφτεί...ευχαριστώ!
    Ελπίζω να διαβάσει την κριτικη σου ο ποιητής...
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Από το όνομά του, μου φαίνεται ότι είναι κύπριος.

    Ελπίζω να ...μην με διαβάσει. Υπάρχει πιθανότητα να του κακοφανούν αυτά που γράφω οπότε θα ζημιωθούμε και οι δύο...

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Παναγιώτη,
    δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο προσωπικά, αλλά είδα ότι ασκεί επάγγελμα ψυχολόγου...
    Όταν ένας ψυχολόγος είναι και πιστός στο Θεό και είναι και ποιητής, μάλλον διαθέτει μεγάλα όρια ανεκτικότητας για την όποια...στενοκεφαλιά-ας πούμε-των κριτών της τέχνης του...
    Στείλε μας και κάτι δικό σου, αφού ΓΡΑΦΕΙΣ...

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. χμ, δεν γράφω ποιήματα.

    Πώς να γράψω άλλωστε αφού δεν μπορώ να πλησιάσω καν, σε κάτι όπως το παρακάτω:

    "Χέρσον αβυσσοτόκον πέδον ήλιος επεπόλευσε ποτέ
    (Σε χέρσο πεδίο που γεννά αβύσσους φώτισε κάποτε ο ήλιος)

    ωσεί τείχος γαρ επάγη εκατέρωθεν ύδωρ
    (σαν τείχος στερεώθηκε το νερό στα άκρα του πεδίου)

    λαώ πεζοποντοπορούντι και θεαρέστως μέλπωντι.
    (στον λαό που πεζός διαπερνούσε την θάλασσα και τραγουδούσε θεάρεστα).

    Άσωμεν τω Κυρίω, ενδόξως γαρ δεδόξασται.
    (Ας τραγουδήσουμε στον Κύριο. Δοξάστηκε με μεγάλη δόξα.)

    (Καταβασίες της Υπαπαντής. Ήχος γ΄)

    Τι να πω; Μένω άφωνος.

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Και γω έμεινα άφωνη με το υπέροχο που μας έστειλες, περιστεράκι μου :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το παρακατω κειμενο του Νικητα Καυκιου ειναι ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ..

    "Επεφάνη ο Σωτήρ
    η χάρις
    η αλήθεια"
    Ακολ. Φώτων

    Η Αλήθεια στην Εκκλησία δεν είναι έννοια ή θεωρητική διατύπωση, δεν είναι αίσθημα, βίωμα ή εμπειρία αλλά το ίδιο το πρόσωπο του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. "Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή". (Ιωάν. ΙΔ΄ 6). "Γιατί Αυτός είναι η ενυπόστατη και απόλυτη αλήθεια. Και χωρίς αυτή την Αλήθεια είναι αδύνατο να γνωρίσει κανείς την αλήθεια ή να επιτύχει τη σωτηρία". Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος (1). "Ο Θεάνθρωπος Χριστός είναι η αλήθεια, όχι ως λέξη ούτε ως διδασκαλία ούτε ως συγκεκριμένη ενέργεια, αλλ' ως υπερτέλεια και αιωνίως ζωντανή Θεανθρώπινη Υπόσταση". Αρχ. Ιουστίνου Πόποβιτς (1).
    Ακολουθώντας την αποφατική οδό θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Αλήθεια της Εκκλησίας δεν είναι τίποτε από όλα όσα μπορούμε να υποθέσουμε με τις ανθρώπινες αντιληπτικές, νοητικές ή φαντασιακές μας δυνατότητες.
    Δεν είναι ούτε αντικειμενική ούτε υποκειμενική ούτε απόλυτη ούτε σχετική ούτε προσωπική ούτε υπερπροσωπική.
    Δεν είναι ούτε κοσμοθεωρία ούτε θεωρία ούτε νόμος ούτε κανόνας ούτε υπόθεση ούτε συμπέρασμα ούτε μέτρηση ούτε διαπίστωση ούτε στατιστική πιθανότητα.
    Η Αλήθεια της Εκκλησίας δεν χαρακτηρίζεται από συνέπεια, συγκρότηση, συνοχή, ευκρίνεια, ακρίβεια, λειτουργικότητα ή χρησιμότητα.

    Δεν προκύπτει ούτε από έρευνα ούτε από αναζήτηση ούτε από συλλογισμό ούτε από διαλογισμό ούτε από ανάλυση ούτε από σύνθεση ούτε από παρατήρηση ούτε από πείραμα.
    Δεν είναι αποτέλεσμα ελπίδας η φόβου, παρόρμησης ή ανάγκης, φαντασίας ή μηχανισμού άμυνας.
    Η Αλήθεια στην Εκκλησία δεν είναι ούτε λόγος ούτε σιωπή ούτε διδασκαλία ούτε υπακοή.
    Ούτε ρητή είναι ούτε άρρητη ούτε μυστική ούτε λογική.
    Ούτε ταπείνωση είναι ούτε αγάπη, ούτε αγνότητα ούτε προσευχή ούτε αξία ούτε αρετή.Ούτε παράσταση είναι ούτε πεποίθηση ούτε συγκίνηση ούτε έκσταση ούτε φώτιση.
    Δεν είναι ιδιότητα, διαδικασία, μέθοδος, έννοια, ουσία, φαινόμενο, διάσταση, άποψη ή εντύπωση.
    Δεν είναι ούτε νόημα ούτε ιδεολογία ούτε δόγμα ούτε βεβαιότητα ούτε αβεβαιότητα ούτε στοιχείο ούτε ηθική ούτε πράξη ούτε αίσθημα ούτε γεγονός.
    .......................

    Ιωαννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ω Δέσποτα Παντοκράτορ, Εσύ που είσαι η αρχή όλων των ορατών και των νοητών! Αρχή Σου είναι το άναρχο, άκτιστε• ορισμός Σου το αόριστο, άπειρε• φύση Σου το υπερφυσικό, απερίληπτε•ουσία Σου το υπερούσιο, αγέννητε• μορφή Σου το άμορφο, αόρατε• ιδιότητά Σου η αιδιότητα, άφθαρτε• σχήμα Σου το ασχημάτιστο, ανεξιχνίαστε• τόπος Σου το χωρίς όρια, απεριόριστε• κατάληψή Σου το ακατάληπτο, ανεξερεύνητε• γνώση Σου και θεωρία το αθέατο και άγνωστο, απρόσιτε και απερινόητε• λόγος το άρρητο ανέκφραστε• ερμηνεία το ανερμήνευτο, ανείπωτε• νόησή Σου το ακατανόητο, αδιανόητε• και γενικά η θέση Σου είναι η αφαίρεση από όλα υπέρθεε.

    Κάλλιστος Αγγελικούδης, Φιλ Ε' Περί της Ενώσεως με το Θεό, 89.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ιωάννη και γω σε σκεφτόμουν!
    Τι να γίνεται εκείνη η αγαθή ψυχή έλεγα...και να σαι!
    Ευχαριστούμε για το ενθουσιώδες κείμενο.
    Εύχομαι να έχεις σθένος εν παντί...
    Καλή Σαρακοστή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Υπέροχο! Μεστό! Δυνατό!
    Ο ποιητής είναι μεγάλος επειδή δεν γράφει θεωρητικά, αλλά ο ίδιος "πάσχει" εμπειρικά μέσα από τα βιώματα αυτά και φαίνεται ο πόνος στις ουλές του. Αυτό επικοινωνεί και έχει αξία και δύναμη.
    Τον εκτιμώ απεριόριστα και τα γραπτά του.
    Καλό βράδυ σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Τατιάνα μου
    καλή χρονιά με υγεία και κάθε ευλογία να σου ευχηθώ και από αυτές τις σελίδες.

    Εξαιρετικός, πράγματι, ο ποιητής.
    Απίστευτες οι εικόνες του.

    Χαίρομαι που άρεσε, και πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς αφού στο δικό του μήκος κύματος, η ψυχή σου απλώνεται;

    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Σάς κατακλέψαμε καί τά καταφχαριστηθήκαμε
    καί ύστατη χαρά τού κλέφτη νά τό μάθουν τά θύματά του,
    ποιανού πέσανε θύματα,
    δηλαδή...

    τώρα πού τό καλοσκέφτομαι,
    εκειό του τό «Εγχειρίδιον τού καλού κλέφτη» τού Ηλία Πετρόπουλου,

    σά νά τή θέλει τή Σούλα του, μιάν αναθεωρισούλα
    νά πούμε,
    μέ τή βοήθεια τού Θεού!...

    Ευλογημένοι νά 'στε κι έτσι ευλογημένα νά 'ναι καί τά έργα σας
    απαξαπάντων,

    εδώ μέσα -κι εκεί έξω, δηλαδή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ότι καταγοητεύτηκα σάν σάς σύντυχα,
    ψάχνοντας «απλώς» στό διαδίκτυο μιά νεοελληνικήν απόδοση τού

    «Χέρσον αβυσσοτόκον πέδον ήλιος επεπόλευσε ποτέ»
    πού μνημόνευσε ό ημέτερος έν Ανιχνεύσεσιν

    Χρίστος μας

    κι ακόμη ότι
    η προσκομισθείσα υπό τού

    Παναγιώτη σας

    απόδοση τού ύπερθεν τής Υμνολογίας μας,
    εκτός που ξελάσπωσε εμένα,
    κινητοποίησε καί τόν ημέτερον

    Smith

    συμπληρωματικώς
    κι ότι έν τέλει
    γευθέντές ημείς εδώ τι έξ υμών,

    ψάχνω νά 'βρω τρόπο νά πώ ευχαριστώ, αγαπητή

    Σαλογραία,
    Ευαν. Παναγοπούλου-Κουτσούκου!





    http://salograia.blogspot.gr/2009/09/blog-post_19.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ;-) Αααααα!
    Καλέ σύ! Τώωωρα το κατάλαβαααα!

    Μία τα γεράματα, δύο η βλακεία μου...εντάξει ...δικαιολογούμαι περιστεράκι μου...

    Σε ευχαριστούμε για την αγάπη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σιγά,

      μήν άφηνα τό συμπλήρωμα, δηλαδή:
      http://www.anixneuseis.gr/?p=86156&cpage=1#comment-165309

      Διαγραφή
  20. Σήμερα διάβασα το σχόλιο του Παναγιώτη
    ""εγκατέλειψε τον παλαιό του εαυτό"

    όλη η ομορφιά του ποιήματος είναι εδώ

    όλα τα άλλα του τα έδωσε ο Κύριος.

    κατά την φτωχή μου γνώμη έπρεπε να φαίνεται στους στίχους ότι ο Κύριος τον αγάπησε πριν ο ίδιος βρεί τον Κύριο. (Η παραδοχή αυτή είναι στην πράξη ευχαριστία).

    Το Έλεος του Κυρίου δεν έχει μέτρο. Αυτό τα κάνει όλα. (...με λίγα λόγια το πρόβλημά μου είναι οι ρηματικοί τύποι "πήρε", "γέννησε", "κατέβηκε" "τελέστηκε" αν και το τελευταίο το χρησιμοποιεί ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης)"
    Και το βρισκω πολύ εύστοχο
    Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Και μεις ευχαριστούμε εκ βάθους καρδίας Νικήτα Καυκιέ, για την τιμή της επίσκεψης.
    ;-)
    Καλή Ανάσταση να δώσει σε όλους μας ο Κύριος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή