Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Απώλεια της φαντασίας(Αναδημοσίευση από Αμέθυστο)



Απώλεια της φαντασίας - Xάνεται το μεγάλο όπλο τού Δυτικού πολιτισμού
Verlust der Phantasie, Spiegel 21/22.5.10
Barbara Hardinghaus, Dialika Krahe

Το ιντερνέτ προσφέρει ελεύθερη πρόσβαση στον κόσμο της πορνογραφίας.
Στην περίπτωση των εφήβων, η κατανάλωση της ανήκει στην καθημερινότητα, όπως η μουσική και τα αθλητικά.
Αλλάζουν οι απεριόριστες δυνατότητες την ερωτική ζωή μιας γενιάς;
Ο έρωτας του Παύλου και της Mάρα άρχισε μια μέρα τον Δεκέμβρη, στις 10:01, με την καταχώρηση στο προφίλ του Παύλου: “Baby είσαι τόσο porno”, παρακάτω ένα “χιχι..” και τρια κίτρινα smilies.
Η Μάρα είχε γράψει την πρόταση στο προφίλ του Παύλου σε κάποιο φόρουμ στο ιντερνέτ.
Μια φίλη της, της είχε πει γι' αυτόν. Η Μάρα τον φανταζόταν ως ψηλό, ξανθό αγόρι με περίεργη κόμμωση, που επιδεικνύεται και που ποτέ δε θα ήταν πιστός.
Παρόλα αυτά του έγραψε: “Baby είσαι τόσο porno”.
Ο Παύλος ήταν αδιάφορος.
Από τότε που είχε βγάλει τα σιδεράκια, έπαιρνε συχνά τέτοια μηνύματα από κοπέλες.
Παρόλα αυτά ήθελε να μάθει ποιος του έγραφε, το όνομα του προφίλ ήταν Italo-Latina.
"Cool έκφραση, χα χα".
Από εκείνη την στιγμή θα μπορούσαν να μιλήσουν.
Βλέπονταν κάθε μέρα τα διαλείμματα στην αυλή του σχολείου. Αλλά όταν συναντιόντουσαν σιωπούσαν. Μιλούσαν μόνο μέσω του ιντερνέτ.
Η Μάρα είχε γράψει: “να' χα ένα φίλο...δεν έχω κλαψ..”
Παύλος: “σε βρίσκω πολύ εντάξει smile. Και μαγειρεύω καλά smile.
Μάρα: “τώρα ερωτεύτηκα”
Μετά από 25 μέρες, 4 με 6 μηνύματα την ημέρα, πολλά smilies και καρδούλες, όρισαν ραντεβού, σε μια πλατεία, κάτω από ένα ρολόι, στην πραγματική ζωή. Ήταν η αρχή ενός έρωτος από μια νέα εποχή.
Η Μάρα και Παύλος ανήκουν στην γενιά εκείνη των νέων που μεγάλωσαν με το ιντερνέτ. Νεαροί που στα 11 είχαν τον πρώτο τους υπολογιστή, και στα 12 το πρώτο online-profil.
98% των αγοριών και των κοριτσιών 12-19 ετών είναι συνδεδεμένα.
Το ιντερνέτ τα συνοδεύει σαν ο καλύτερος φίλος τους.
Του εμπιστεύονται τα μυστικά τους, τους συμβουλεύει, τους διαφωτίζει, ξέρει τα πάντα για τον έρωτα και την σεξουαλικότητα, και αντίθετα με τους γονείς, δεν κάνει ερωτήσεις που ντροπιάζουν.
Το 1998 μια έρευνα απέδωσε το συμπέρασμα πως οι νέοι μεταξύ 12 και 19 γνώριζαν πολλά και ήταν ενημερωμένοι. Το 2002 άλλη έρευνα τους θεωρούσε μη ενημερωμένους.
Εν τω μεταξύ ήρθαν σε επαφή με το ίντερνετ, και με όλες τις εικόνες που μέχρι τότε δεν είχαν δει.
Οι νεαροί 14, 15, 16 ετών ήταν οι cool καταναλωτές του σεξ στο δίκτυο.
Αρχές του 2007 η νέα έννοια για τους εφήβους ήταν: εντελώς πορνό.
Η Γερμανία συζητούσε για την πορνογραφικοποίηση των νεαρών, και την σεξουαλική τους ερήμωση, γιατί στο σχολείο έβλεπαν σεξ-ταινίες στο κινητό.
Πριν από την Μάρα ο Παύλος (17 ετών τότε) δεν είχε φιλενάδα, παρόλα αυτά είχε ένα κανόνα για τον έρωτα: η πρώτη συνάντηση είναι για γνωριμία. Η δεύτερη είναι ραντεβού, και στο δεύτερο ραντεβού, δηλαδή στην τρίτη συνάντηση δίνεις το πρώτο φιλί. Περπάτησαν στην αγορά, άγγιξαν λίγο τα χέρια τους.
Αργότερα την πήγε με το ταξί στο σπίτι. Μπροστά στο σπίτι της φιλήθηκαν στα γρήγορα. Το ταξί περίμενε.
Η Μάρα είπε: το φιλί ήταν υπέροχο.
Ο Παύλος: “το φιλί ήταν okay”.
Για τους νέους της εποχής το σεξ είναι παντού.
Στις φωτογραφίες, βίντεο, chats..79% των νέων 14-17 ετών σύμφωνα με έρευνα του Bravo είχαν επαφή με όλα τα είδη πορνογραφίας.
Σύμφωνα με έρευνα σε σχολεία, οι ερωτήσεις των νέων πιο παλιά ήταν περί προφύλαξης, γνωριμίας, χωρισμού, ρόλου των φύλων, κανονικό σεξ.
Σήμερα είναι : επιτρέπεται να χωρίσεις στέλνοντας SMS, ο ρόλος του μεγέθους, διάφορες πρακτικές που βλέπουν στις τσόντες, και που πολλοί νέοι πιστεύουν πως είναι στο κανονικό ρεπερτόριο.
Τα κορίτσια θέλουν να μάθουν αν πρέπει να τα κάνουν όλα.
Το να μην είσαι κανονικός είναι η πιο μεγάλη ανησυχία.
Η Μάρα φιλήθηκε για πρώτη φορά στα 14.
Λεγόταν Μισέλ, ήταν Ιταλός από την Σικελία, σαν τον πατέρα της. Ήταν καλοκαιρινό φλερτ. Δεν ήταν ο πρώτος της έρωτας. Αυτός ήταν Πιοτρε, ένας Πολωνός, μαθητής από το σχολείο της.
Ήθελε να την βλέπει κάθε μέρα. Της είχε γίνει τσιμπούρι.
Μετά από τρεις μήνες η ίδια διέκοψε την σχέση με το MSN, στο chat μέσω του ιντερνέτ.
Τρεις μήνες αργότερα συνάντησε τον Ενρίκο, ένα παιδί από την γειτονιά.
Αυτή ήθελε να τον βλέπει κάθε μέρα.
Της πρότεινε μετά από δυο μήνες: “ας μην συναντηθούμε για μια βδομάδα”.
Του ήταν πολύ.
Δεν επικοινώνησε ξανά μαζί της.
Στο ιντερνέτ έβλεπε ένα κόσμο όπου όλα λειτουργούσαν, όπου τα κορίτσια ήταν όμορφα, γενναία και είχαν αυτοπεποίθηση.
Στην πραγματικότητα λειτουργούσαν τα πράγματα σπάνια. Ήταν συν τοις άλλοις και η ίδια, με το σώμα της να αλλάζει, με καινούργια αισθήματα, πρωτόγνωρα.
Από τις πολλές δυνατότητες, δεν έβλεπε πουθενά το όριο. Μετά τον Ενρίκο για καιρό δεν έπαιζε τίποτα.
Μετά ήρθε ο Παύλος.
Στην αναζήτηση της κανονικότητας η Μάρα δεν ήταν πια μόνη
Ο κόσμος του έρωτα και της σεξουαλικότητας των νέων έγινε ένας λαβύρινθος.
Το ίντερνετ σπάει κάθε κοινωνικό φραγμό.
Όλα προσφέρονται, οι κανόνες διαλύθηκαν.
“Εκεί έξω συμβαίνει ένα φυσικό πείραμα, χωρίς να το ελέγχει κανένας” λέει ο Andreas Hill, ψυχοθεραπευτής και σεξολόγος.
Διηγείται για ένα 19χρονο: “τα είδε όλα, με flatrate 9,99 ευρώ τον μήνα”.
Τώρα βρίσκεται υπό θεραπεία, για να απαλλαγεί από την “εξάρτηση από το σεξ”(Sexsucht, καινούργια ασθένεια.
Οι ασθενείς βλέπουν συνέχεια τσόντες.
Συνήθως, λόγω του πάθους σταματούν το πραγματικό σεξ).
“Όσο πιο συχνά βλέπει κανείς κάτι, τόσο πιο κανονικό το βρίσκει”, και επομένως “όσα βλέπουν οι νέοι στο ίντερνετ, τα νομίζουν κανονικά και πως πρέπει ακριβώς έτσι να τα κάνουν.” λέει ο Hill.
Επίσης πιστεύει πως όσο πιο πολλές εικόνες βλέπουν, τόσο πιο δύσκολο τους είναι να βρουν τι οι ίδιοι θέλουν και τι αισθάνονται ως απολαυστικό.
“Σε μερικά παιδιά καταστρέφεται η φαντασία τους.”
Αντίθετα από την πραγματική ζωή, στο πορνό λειτουργούν όλα τέλεια.
Σ' αυτό προστίθενται και τα σωματικά ιδεώδη που επιβάλλουν οι πορνοστάρ.
Σε μια έρευνα που έγινε στην Σουηδία, ένα τρίτο των κοριτσιών δηλώνει, πως λόγω της πορνογραφίας που καταναλώνουν, είναι δυστυχείς με το σώμα τους.
Και τα αγόρια έχουν φόβους αποτυχίας.
Τα μέτρα δεν τα φτιάχνει πια η πραγματικότητα αλλά οι Αμερικανοί πορνοστάρ.
Υπάρχουν και περιπτώσεις παιδιών που τα πράγματα φτάνουν στα άκρα.
Η Μέλανη ήταν 9 όταν είδε την πρώτη της τσόντα. Στα 6, ο πατέρας της, την είχε ενημερώσει πως γίνεται το πράμα.
Άρχισε να βλέπει τις ταινίες από περιέργεια, από ανία.
Στην αρχή έβρισκε αηδιαστικά τα πράγματα, αλλά συνέχισε να βλέπει, και στα 11 περίπου άρχισε να έχει αισθήματα βλέποντας τσόντες.
Στα 12 έκανε για πρώτη φορά σεξ με ένα νεαρό. Ήταν σοφτι. Στα 13 συνάντησε ένα μεγαλύτερο που της τα έμαθε όλα. Η Μέλανη απαριθμεί τις πορνοστάρ με το όνομα τους, λες και είναι φίλες της.
Σύμφωνα με τους σεξολόγους, ανήκει στην ομάδα εκείνη των που δεν έχουν υγιή σεξουαλική κοινωνικοποίηση. Μεγάλωσε, πότε ζώντας στο ίδρυμα, πότε στους συγγενείς.
Δεν είχε κανέναν να της πει πως αυτό που βλέπει στις τσόντες δεν είναι η πραγματικότητα.
Πως το σεξ δεν είναι μόνο σπορ, αλλά έχει να κάνει με τα αισθήματα και με την αγάπη.
Για 62% των κοριτσιών και 40% των αγοριών δεν τίθεται θέμα για σεξ χωρίς αγάπη.
Όπως επίσης δεν τίθεται και θέμα απάτης για τους περισσότερους. Τα κορίτσια υποφέρουν περίπου 48 μέρες, τα αγόρια 30 μέρες όταν διαλυθεί η σχέση.
Για το 70% των παιδιών 11-13 ετών δεν τίθεται θέμα για σεξ.
Το ένα τρίτο των 14-17χρονων επίσης αισθάνονται πολύ νέοι για να αρχίσουν.
Η πορνογραφία όμως ανήκει στην ημερήσια διάταξη για πολλούς.
Βλέπουν μαζί με φίλους, για ικανοποίηση ή για διασκέδαση.
Η γνώμη των ερευνητών είναι πως οι νέοι της εποχής είναι το ίδιο κανονικοί ή μη κανονικοί, όσο και οι νέοι προηγούμενων γενεών. Η πορνογραφία κάνει ζημιά σ' αυτούς που δεν κοινωνικοποιήθηκαν υγιώς, και δεν μπορούν να διακρίνουν την ψευδαίσθηση από την πραγματικότητα.
Οι περισσότεροι νέοι ξέρουν τι να πιστέψουν και τι όχι από αυτά που βλέπουν.
Η αναζήτηση της αγάπης και της εγγύτητας, δεν έχει επηρεαστεί από την πορνογραφία.
Είναι όμως πολύ νωρίς να πούμε ποιες είναι μακροπρόθεσμες συνέπειες που θα έχει η κατανάλωση της πορνογραφίας, λέει ο Hill.
Η Μάρα λέει πως με τον Παύλο έμαθε να μην ζηλεύει τόσο, και πως τα αγόρια δεν μιλούν για τα αισθήματα τους.
Λέει πως αναπολεί τον πρώτο καιρό, την μαγεία των πρώτων μηνών, όπου ο Παύλος της έγραφε συχνά μικρά γράμματα και της τηλεφωνούσε κάθε μέρα. Αισθάνεται όμως παρόλο που αυτά λείπουν τώρα, πως την αγαπάει.
“Δεν μπορώ πια χωρίς αυτήν”.
“Τον έχω συνηθίσει όπως είναι”.
Αυτή είναι η σχέση τους, με μια πρόταση από τον καθένα.
Στην πραγματικότητα κάτι κανονικό.

Μετάφραση : Πέτρος

Αμέθυστος

4 σχόλια:

  1. KALO MHNA+

    ALLH MIA APORIA

    APO POY TO METEFRASE AYTO O PETROS?
    POIOS PETROS?
    O GNVSTOS TOY ZWNT.ISTOLOGIOY?

    EYXARISTW+

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπημένο μου
    ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ.
    ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΑΜΕΘΥΣΤΟΥ.
    ΡΩΤΑ ΤΟΝ ΑΜΕΘΥΣΤΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σαλογραία αγαπητή

    Οι συντάκτες του Spiegel ανησυχούν για την απώλεια της φαντασίας που προκαλεί στους εφήβους η εύκολη πρόσβαση μέσω Internet στην πορνογραφία.

    Ο δυτικός πολιτισμός δεν είδε τον άνθρωπο και τον κόσμο σαν ενότητα. Ήρε τον άνθρωπο από τον κόσμο και δημιούργησε ένα κόσμο ανεξάρτητο, τον κόσμο της φαντασίας και των ιδεών. Εκεί ο άνθρωπος σχεδιάζει ότι του αρέσει, θεό, παραδείσους, πολιτικά συστήματα. Αν δε ο σχεδιασμός έχει γίνει από αυθεντία τότε οι ιδέες ταυτίζονται με την αλήθεια, αλήθεια απόλυτη και άχρονη. Η δρόμος της εμπειρίας μέσα στον κόσμο, της εν χρόνω διαδρομής από την λήθη στην πάντα ατελή α-λήθεια, ο δρόμος της σχέσης, της άσκησης, θεωρείται πλάνη. Η πραγματικότητα πρέπει να υποταχθεί στην φανταστική αλήθεια. Ο κόσμος, οι άλλοι άνθρωποι, οφείλουν να προσκυνήσουν τον φανταστικό θεό, να δεχθούν την κοινωνική οργάνωση της προσχεδιασμένης ευτυχίας. Γι αυτούς που αρνούνται ή είναι εκτός σχεδίου υπάρχει η ιερά εξέταση, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα Γκουλάγκ. Οι επιστημονικές εξελίξεις του 20ου αιώνα που δείχνουν τον κόσμο σαν σύνολο σχέσεων, την μέτρηση σαν συνάρτηση του παρατηρητή, αγνοούνται. Η συντριβή του θεού της φαντασίας, των παραδείσων του προλεταριάτου και της Αρίας φυλής δίνει την θέση της στον παράδεισο του κράτους-έθνους και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δικαιωμάτων ανθρώπων που η δυτική φαντασία τους θέλει ακοινώνητα άτομα, αδιαφοροποίητες μονάδες συνόλου. Δικαίωμα στην ιδιοκτησία, στην ηδονή, στην πληροφορία, στην σεξουαλική διαστροφή και ότι άλλο μπορεί να εκθρέψει το εγώ.

    Η διαφαινόμενη απώλεια της φαντασίας είναι απώλεια της χρήσης της φαντασίας σαν αίρεση από τον κόσμο. Αίρεση που συντρίβεται από τον νόμο της βαρύτητας ενός κόσμου που δεν είναι χώρος δοκιμής ιδεών αλλά χώρος Οικονομίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Emmanuil εντιμότατε
    Από χτες που διάβασα το σχόλιό σου, έχω πέσει ανάσκελα και κοιτάω απλανώς το ταβάνι.
    Σιγά βρε, χρυσέ μου άνθρωπε.
    Ήρεμα!
    Πολλή φιλοσοφία μου πέταξες κατακέφαλα και ήμουνα απροετοίμαστη(δήθεν)να την αντέξωωω!
    :-)
    Τέλος πάντων, όλο το προηγούμενο ήταν ένας μισότρελος πρόλογος για να εκφράσω πόσο πολύ μου άρεσε ο σχολιασμός σου.
    Συμφωνω μαζί σου, παρότι δεν έχω το δικό σου το χάρισμα στις ....περιδιαγραμμάτου διατυπώσεις.
    Να είσαι ευλογημένος!
    Σε ευχαριστώ για τις αφορμές σκέψεις που μας δίνεις.
    Μου θυμίζεις ευγενικούς περιπατητές σε πάρκα που ταϊζουν ντροπαλά(ανήκουμε στη γενιά που όλο ντρεπόμαστε που λέει και ο αγαπημένος σου συγγραφέας) -πλην με αγάπη Θεού- τα περιστέρια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή